Czym jest i co daje sakrament pokuty?

W bardzo przystępny sposób przedstawia sakrament pokuty pierwszy kanon dotyczący tego zagadnienia zawarty w Kodeksie Prawa Kanonicznego. Jego treść jest następująca: W sakramencie pokuty, wierni wyznający uprawnionemu szafarzowi grzechy, wyrażają za nie żal i mający postanowienie poprawy, przez rozgrzeszenie udzielone przez tegoż szafarza otrzymują od Boga odpuszczenie grzechów po chrzcie popełnionych i jednocześnie dostępują pojednania z Kościołem, któremu grzesząc zadali ranę (kan. 958 KPK). Należy zwrócić uwagę, iż sakrament ten, podobnie jak i inne, przede wszystkim jest spotkaniem z Bogiem. To spotkanie z Bogiem ma swój zasadniczy cel, jakim jest odpuszczenie grzechów. Mamy świadomość, że sakramenty spotykamy w Kościele, stąd to odpuszczenie grzechów dokonuje się również w Kościele. Grzesznik, dzięki łasce miłosiernego Boga wchodząc na drogę pokuty, wraca do Ojca, który pierwszy nas umiłował, do Chrystusa, który wydał samego siebie za nas, i do Ducha Świętego, który obficie został na nas wylany.
Dzięki niezbadanej i łaskawej tajemnicy zrządzenia Bożego, ludzie są z sobą połączeni nadprzyrodzoną więzią. W związku z tym, grzech jednego szkodzi zarazem wszystkim, podobnie jak świętość jednego staje się dobrodziejstwem dla pozostałych. Z tej to racji, pokuta niesie z sobą również pojednanie z bliźnimi, którym grzech zawsze wyrządza szkodę.
Powrót do przyjaźni z Bogiem, która na skutek grzechu została utracona, rodzi się z łaski miłosiernego Boga, który troszczy się o zbawienie każdego człowieka. Natomiast sama droga powrotu do Niego, a więc nawrócenie wraz z żalem, zakłada ból, a także odwrócenie się od popełnionych grzechów i mocne postanowienie niegrzeszenia w przyszłości. Nawrócenie obejmuje więc zarówno przeszłość, jak i przyszłość, a jego źródłem jest nadzieja na Boże miłosierdzie (por. KKK nr 1489 i 1490).
Sakrament pokuty prowadzi do bardzo istotnych zmian w życiu nawróconego. Jako duchowe skutki można wyliczyć za Katechizmem Kościoła Katolickiego:
– pojednanie z Bogiem, przez które penitent odzyskuje łaskę;
– pojednanie z Kościołem;
– darowanie kary wiecznej spowodowanej przez grzechy śmiertelne;
– darowanie, przynajmniej częściowe, kar doczesnych, będących skutkiem grzechu;
– pokój i pogoda sumienia oraz pociecha duchowa;
– wzrost sił duchowych do walki, jaką musi prowadzić chrześcijanin.
Sakrament pokuty, będący spotkaniem z miłosiernym Bogiem, który odpuszcza grzechy i jedna z Kościołem, prowadzi tym samym do istotnych przemian duchowych otwierających perspektywę zbawczą nawróconemu chrześcijaninowi. (ks. dr Benedykt Glinkowski, w: https://www.przewodnik-katolicki.pl/Archiwum/2003/Przewodnik-Katolicki-27-2003/Wiara-i-Kosciol/Czym-jest-i-co-daje-sakrament-pokuty).

Sakrament pokuty i pojednania jest to sakrament ustanowiony przez Chrystusa w Kościele, w którym mocą Ducha Świętego, grzechy po chrzcie popełnione, szczerze objęte żalem i wyznane spowiednikowi z wolą poprawy, zostają przez Boga odpuszczone mocą absolucji kapłańskiej.

Oznacza, to że grzesznik przystępujący pod wpływem Ducha Świętego do sakramentu pokuty, winien na pierwszym miejscu nawrócić się do Boga całym sercem. To wewnętrzne nawrócenie serca, które obejmuje żal za grzechy i postanowienie podjęcia nowego życia, wyraża się poprzez wyznanie grzechów Kościołowi, przez zadośćuczynienie i poprawę życia. Pan Bóg zaś udziela odpuszczenia grzechów za pośrednictwem Kościoła, który działa przez posługę kapłanów. Sakrament pokuty jest wyjściem Boga w stronę człowieka, jest przebaczeniem przede wszystkim grzechu ciężkiego. Kto odłączył się od wspólnoty eucharystycznej, ten znajduje w tym sakramencie pojednanie z Bogiem i z Kościołem. Może znowu uczestniczyć w ofierze Chrystusa – mszy świętej, i przystępować do Stołu Pańskiego. Swą wiarę w przebaczającą miłość Boga okazuje grzesznikowi wspólnota wierzących, wychodząc mu zawsze naprzeciw z pojednaniem i otuchą. Sakrament pokuty jest znakiem, że Bóg nigdy nie opuszcza człowieka, lecz zawsze otwiera przed nim drogę powrotu (Mt 18, 18; J 20, 20-23).

Aby w pełni skorzystać z dóbr duchowych sakramentu pokuty i pojednania należy spełnić następujące warunki:

1. Rachunek sumienia

2. Żal za grzechy

3. Mocne postanowienie poprawy

4. Szczera spowiedź

5. Zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu.

Spowiedź święta w naszej parafii sprawowana jest:

• w dni powszednie przed każdą wieczorną Mszą Świętą,
• w czwartki podczas godzinnej adoracji Najświętszego Sakramentu – od 16.00 do 17.00,
• w niedziele – przed każdą Eucharystią (w razie potrzeby, także w trakcie Eucharystii),
• w pierwsze piątki miesiąca – pół godziny przed wieczorną Mszą Świętą,
• w razie każdej zasadnej konieczności.